Opis

Jest to znakomita lektura dla tych, którzy wątpią, że świętość można pogodzić z codziennym życiowym trudem… Z kart “Zapisków” wyłania nam się osoba niezwykle wrażliwa, serdeczna i współczująca – w znaczeniu umiejętności współodczuwania świata z innymi. To także natura mistyczna, ale jednocześnie twardo stąpająca po ziemi, zakorzeniona w życiu… Posiada ona również doskonale wyostrzony zmysł obserwacji, a wiec tę cechę, która czyni z niej świetnego “kronikarza codzienności”. Dzięki temu “Zapiski” są fascynującym dokumentem minionego czasu i ludzi: przyjaciół, rodziny, znajomych, których portrety autorka kreśli z prawdziwie literackim zacięciem… Jednak z całą pewnością możemy powiedzieć, że głównym tematem “Zapisków” jest miłość. Miłość do narzeczonego, rodziny, do przyrody, miłość bliźniego, ale również miłość nieprzyjaciół i w końcu miłość najważniejsza w jej życiu – Bóg… Na kartach “Zapisków” obserwować możemy nie tylko duchowe dojrzewanie Natalii, ale również odkrywanie przez nią własnej drogi życiowej… Była duchową maksymalistką, przekonaną o tym, że celem, do którego powinien zmierzać każdy chrześcijanin, jest świętość” . Katarzyna Sokołowska, Maksymalistka, „Więź” 2017, nr 3.

Natalia Tułasiewicz, Być poetką życia. Zapiski z lat 1938-1943, ISBN 978-83-66504-16-5, Flos Carmeli, Poznań 2020, format: 145×210, ss. 527, oprawa miękka ze skrzydełkami.